Madeira – Lanzarote
Na Els voor dag en dauw op het vliegveld gezet te hebben weer terug naar de boot, waar de heren nog heerlijk liggen te slapen. ‘s Avonds komen Paz en Carlos aan boord Sushi eten die ik maak met heerlijke tonijn van Madeira die Paz nog had en een vis die Miguel de week ervoor gevangen had. Een Cavala da India (Wahoo) van zeker 1 meter 50. Heerlijk natuurlijk.Maandag gaan we zwemmen in Porto Muniz. De golven zijn hoger en spectaculairder dan ik ooit daar heb gezien en we worden regelmatig bij de rand weggefloten door de badmeester. Ik word soms helemaal weer teruggesleurd naar halverwege het bad. Supergaaf! Filmpje is gemaakt na het zwemmen, maar geeft een goed beeld van de omstandigheden.
We doen nog wat laatste boodschappen in Madeira Shopping en besluiten daar alvast wat te eten. De heren kiezen voor de kebab zaak waar ze zelfs het gerecht ‘Kapsalon’ verkopen.
We vertrekken de volgende dag naar Lanzarote, na wat heen en weer mailen en bellen heeft Kees een ligplaats gevonden in Porto Rubicon. Aangezien de haven van Las Palmas vol ligt met schepen die de oceaan oversteken met de ARC, zijn de andere havens overbelast, dus het viel niet mee.
Als we Quinta do Lorde verlaten en de zeilen hebben gehesen zien we iets verderop de Gulden Leeuw voor anker, dus we maken een kleine omweg om er langs te varen voor wat foto’s.
Er staat behoorlijk wat wind en het weer is prima. We varen langs Ilhas Deserthas om te controleren of ze inderdaad verlaten zijn. Dat blijkt het geval, dus we kunnen verder. 300 mijl beslaat de tocht en we draaien ‘s nachts alledrie wachtjes van 2 uur, soms 3 uur. Het is een lichte nacht met veel maanlicht en we komen niemand tegen. Na 31 uur varen komen we net in het donker aan in de haven. Na het inchecken worden we door de havenmeesters begeleid naar onze ligplaats, helemaal in het hoekje. We willen achteruit aanleggen, maar zonder boegschroef en de stevige wind die er staat valt dat nog niet mee. Gelukkig krijgen we een klein duwtje van de boot van de havenmeester, zodat de draai gemaakt is en Kees de boot vakkundig aanlegt.We eten bij een van de eerste restaurants die we tegenkomen en waar een gezellige drukte heerst. We kiezen voor de lokale wijn die erg in de smaak valt. Moe maar voldaan rollen we onze kooien in.
De volgende dag maar eens kijken waar we beland zijn. Het is een zeer toeristische haven met eromheen restaurants, winkels, winkels, vakantiehuizen, hotels en nog meer winkels. Prachtig aangelegd, schoon en vriendelijke mensen. En ook wat toeristen.
Waar het op Madeira niet van gekomen is maar meteen regelen: de kapper. Op verzoek, maar niet van harte hierbij dan een foto van het resultaat.
Zaterdag doen we een toer over het eiland met een georganiseerde tocht. Een bijzondere ervaring. Er groeit hier helemaal niets omdat er geen regen valt, het lijkt wel Mars, of de maan. Wat ze wel kunnen telen zijn druiven, leren we. De ranken zijn ingegraven in een kuil waar een halve maan als muur omheen staat. De grond van het lavasteen zorgt voor warmte en condens. Er was een tijd dat de wijn goedkoper te maken was dan drinkwater. Pas in 1964 hebben ze een machine die het zout uit het zeewater kan halen. Wij vinden het niet erg de wijn te drinken.
De eerste bewoners van het eiland hebben samen met heel veel slaven uit Afrika ook kamelen (eigenlijk drommedarissen) meegenomen. We kunnen dus een klein tochtje op een kameel maken, maar we passen hiervoor.
Er zijn nog wat demonstraties van de warmte in een van de vulkanen (er zijn er 100 op het eiland). net onder de grond is het erg warm, wel 400 graden, dus ze gebruiken het als gasfornuis, een tak die meteen vlam vat en water wat ze in een gat gieten waardoor een geiser ontstaat.
Aan het einde van de dag komen we bij wat grotten die ze fantastisch hebben ingericht als restaurant, vijver, kroeg en heel spectaculair, een concertzaal. Fantastisch!
Het was een enerverende dag, we hebben veel gezien, maar hebben niet de neiging dit eiland aan te raden als vakantiebestemming, hoewel er dus 3 miljoen toeristen per jaar worden ontvangen.
Ik schrijf dit terwijl de heren een enerverende Formule 1 aan het kijken zijn. Het klinkt erg spannend!
Morgen weer achter Vetus aan, kijken of ze ons kunnen helpen, hier of op Las Palmas.
Ze hebben wel een golfbaan, en witte wijn, dus ik weet wel iemand!
Wat een golven, heerlijk om daar in te zwemmen.
Jullie zijn al een eind op weg Jaren geleden ben ik ook op Lanzerote geweest en ik vond het een bijzonder eiland. Iedere keer keek ik of mijn voeten niet zwart werden op het zwarte zandstrand. Ook vond ik de wijnranken en vele muurtjes heel appart. Van de wijn kan ik me niets herinneren, volgens mij dronk ik toen bier….En “onze” Max heeft bet toch maar weer geflikt!
Hele goede reis verder en lieve groeten uit het koude Zaandam!!
Leuk reisverhaal Marion! Het is inderdaad wel een desolaat landschap, doet mij een beetje aan de Etna denken maar dan zonder rookpluim.
Heerlijke golven in een soort zwembad op het strand, bijzonder.
Hopelijk zijn de ARC zeilers snel vertrokken en kunnen jullie naar Las Palmas.
Prima kappertje daar in Porto Rubicon!
Veel liefs uit nat Leiden!
Lieverd wat een prachtige ervaring en je beschrijft het fantastisch alsof ik het zelf meemaak !
Heel veel liefs voor jullie alle drie Ma 💋💋💋
Lieverd wat een pracht verhaal of ik er zelf bij ben. Wat een belevenis om dit mee te mogen maken !
Geniet ervan ! Veel liefs Ma
Lanzarote ons absolute favoriete eiland. Ieder jaar minstens een keer en dan vooral genieten van El Griffo de beste wijn van het eiland. Playa Blanca met zijn heerlijke terrassen, alleen maar mooie herinneringen. In die zee Marion hadden ze me nog niet met tien paarden gekregen. Fantastisch om te lezen hoe jullie genieten, ga zo door en blijf die prachtige verhalen delen. Groetjes van ons allen
Wij waren ook erg gecharmeerd van de Bermejo.
Wat heerlijk om te lezen!
Great information. Lucky me I ran across your blog by accident (stumbleupon). I’ve bookmarked it for later!