Mainland, Orkney

Zaterdag konden we dan de auto ophalen bij J D Peace. Vier flesjes Brouwdok afgegeven, maar er was zo veel personeel en niet de ene meneer aan wie we dat beloofd hadden. Huurauto’s zijn overal te weinig, dus we konden wel een auto meenemen van Zaterdagmiddag half twee tot Maandag half vijf, maar dan betaal je dus 3 dagen… Logisch toch?? Enfin, we hadden een auto, als een van de weinigen (de enige zeilers die in de haven lagen in ieder geval.) Ik moet zeggen, prima karretje, VW Golf TDI, 45.000 mijl gereden maar werkelijk smetteloos schoon.

Ondertussen wijs geworden even gekeken op wat websites, en jawel, je kan tegenwoordig niet zo maar meer naar opgravingen toe — je moet eerst een kaartje kopen. Misschien dat het ter plekke mee was gevallen, maar we hadden dus kaartjes voor Skara Brae op zondag ochtend 10 uur. Zaterdag naar een graftombe in Zuidoost gereden, maar ter plekke bleek de ene permanent gesloten en de andere alleen door de weeks open. Net als het caféetje er naast, dat aangeraden werd wegens het spectaculaire uitzicht. En dat staat niet aan het begin van het boerenweggetje, nee, halverwege. Daarna namen wel de bordjes toe: niet verder rijden, hier keren, we zijn dicht. Ach ja, het is wel charmant zo. Daarna hebben we geluncht in het alleraardigste maar piepkleine St. Mary’s hope (leuke naam ook), boodschappen geladen bij de Tesco, en daarna na een snelle hap op naar de “buurtbios” in Stromness. Dit was totaal toeval, want het was voor de eerste keer open na corona en alleen eens in de 14 dagen open (in de zomer, dan is het vaak…) Omdat het in een voormalige kerk was waren we wel geïnteresseerd of we nog want konden leren voor de Midlumerlaankerkbios. Het was erg grappig, ronde tafels waar je om heen zat en iedereen zijn meegenomen drankjes en hapjes uitstalde. Wij hadden geen chips, want dat kraakt zo, maar dat vond niet iedereen nodig. Leuke film ook, “Another round” of in het Deens “Krug”. Zie https://en.wikipedia.org/wiki/Another_Round_(film)

Zondag dus naar Skara Brae, een dorpje uit 3100 voor Christus. Bij het winkeltje raakte Ella aan de praat met de verkoopster die uitlegde dat er meer grafheuvels waren dan die dicht waren of vol (Maes Howe), nl. Cuween. Via de 2 bierbrouwerijen — eentje commercieel met een restaurant, de andere in een boerderij zonder bezoekmogelijkheid reden we naar het noordwesten waar we gewandeld hebben. Het eilandje konden we niet op i.v.m. hoog water.

Via de noordkant naar een “broch”, een ronde stenen toren uit de ijzertijd, waarschijnlijk een paar honderd jaar voor 0 gebouwd. Daarna nog, op ons tandvlees, naar de stenen van Stenness en de ring van Brodgar.

Weer bij de haven aangekomen had ik een ernstig geval van stenen overdosis; Cuween kon tot morgen wachten. Filosoferend bedachten Ella en ik dat we dit soort huizen en dorpjes en monumenten wellicht in Drenthe e.d. ook zouden hebben gehad, als ze maar van steen waren geweest. Hout en textiel vergaat gewoon. Nu hebben we in Nederland alleen de hunebedden over.

Op onze laatste dag met auto nog naar Cuween geweest. Erg interessant, je loopt er zo in als je de zaklamp overhandigd krijgt van de vorige groep, en als je klaar bent en er is niemand dan leg je de lamp in het daar voor bedoelde kastje. Het was een beetje creepy om in een grafheuvel te zitten. Misschien 1,5 bij 2, met wat zijkamertjes. De mensen uit de ijzertijd hadden namelijk de gewoonte om nieuwe botten gewoon bij de vorige mensen te plaatsen. Ergens een paar duizend jaar geleden is die sociale gewoonte veranderd, en is men mensen individueel gaan begraven. Die zijn dus niet meer te vinden.

We hebben de auto-dag afgerond met een bezoek aan de oostkant waar we op de 1e nacht geankerd hadden. Vanaf de wal ziet alles er heel anders uit. Het steigertje waar we eventueel bij in de buurt hadden kunnen ankeren bleek een schattige verlaten en verlopen boel, met 2 boerderijen maar verder niks. Wel héél goed geluncht op een plek waar zo te zien voor 99% locals kwamen. Sowieso viel het eten en drinken ons mee, tuurlijk het meeste is vet. Maar we hebben een keer slecht (de kebab), een keer matig (de chinees) en voor de rest prima tot goed gegeten (de American diner, het hippe tentje “21”, de pub “Helgi’s”.) En overal konden we de lokale bieren drinken. Op een gegeven moment viel bij ons wel het kwartje, veel brouwerijen hier gebruiken alleen één bepaalde Engelse mout en daardoor smaken ze allemaal een beetje hetzelfde. Ook ongefilterd is hier niet normaal, zelfs niet bij de kleine brouwers. En niet te veel alcohol natuurlijk, maar dat klopt ook: de 8% bieren zijn allemaal ook erg “zwaar” en niet door-drinkbaar. Een Vlaams Paard is hier echt not done…

Om een idee te geven van de (water)temperatuur, we halen de flesjes gewoon direct uit de bilge, dan heeft het de ideale drinktemperatuur.

Ondertussen was het tijd voor wat onderhoud, we hadden wat water in de bilge. Dit keer bleek een van de filters van de drinkwatertank te lekken, en lag er dus na 2 weken de hele tank (200L) in de bilge. Gelukkig had ik in Horta vorig jaar een “mobiel pompje” laten maken (altijd investeren in de lokale ondernemers, dan blijven ze…) dat nu ook weer goed van pas kwam om het eerste water af te voeren. En had ik op Aruba al prachtige nieuwe 10″ waterfilters gekocht met een knop bovenop om ze te blokkeren, zodat je ook bij druk op de leiding makkelijk het filter kan vervangen. Tijd om die te monteren! Na een paar uur prutsen bleek dat ik toch net een raar tussenstukje had, dus die ene moet nou niet meer los want ik heb door die er in te draaien nu “nieuwe schroefdraad” getapt in het vrij zachte plastic. Eens kijken of we die Amerikaanse filters ook in NL kunnen bestellen… En oh ja, ook niet na afloop het kraantje om met de elektrische pomp de drinkwatertank te legen open laten staan, dan hevelt de drinkwatertank in de overige-watertank. Nu dus maar uit de overige-watertank drinken, maar met ons onthardingssysteem is het water prima — je proeft de chloor die in het aangevoerde water zit niet eens.

Overigens hadden we prima weer voor hier. Een lokale booteigenaar vond het zelfs tijd om in blote bast te gaan zonnen (bij 15 graden maar een zonnetje.)

Nu op naar de Northern Isles…