De Grote Oversteek

Het is nu woensdagmiddag 3 december en we zijn rond half elf vertrokken uit Mindelo, richting Suriname (Paramaribo.) De afstand is nu nog 1853 mijl in een rechte lijn en verwachten in ongeveer 10 dagen aan te komen.

We zijn een dagje met een chauffeur en gids meegenomen het eiland Sao Vicente over, onze voornaamste conclusie was dat het inderdaad kurkdroog is. Dat het dan de rest van de week wel vier keer geregend heeft konden de locals ook niet verklaren. Het was voor het eerst in jaren dat het buiten het regenseizoen regende.

Nadat Sietse was aangekomen ging de familie de Man naar het naburige eiland Santa Antão, om daar de twee dagen te gaan wandelen. Ik bleef op de boot omdat de WC niet meer wilde doorlopen. Na een lange dag klussen hebben we de leiding weer ontdaan van haar, aarde en andere materialen. Ik deed dit samen met een mannetje dat op de steiger om werk stond te hengelen. Hij bleek een grote hulp en het was een duidelijke win/win. Hij een voor hem mooie hoeveelheid euro’s verdiend en ik geholpen. ‘s Avonds vroegen de buren (Paul en Sheryl van Distant Shores IV, bekend van TV en YouTube) of ik een borrel kwam halen en daar na mee uit eten. Super aardige mensen, zeer Canadees: bescheiden, vriendelijk, beleefd.) Ik ken ze uit Makkum toen ze met KM aan het kijken waren of ze daar een boot gingen bouwen. Uiteindelijk kozen ze voor een ontwerp van Kees van de Stadt, gebouwd bij de gebroeders van Enkhuizen, een paar honderd meter van KM vandaan.

De volgende dag aan de watermaker geklust, die is nu weer bijna als nieuw, alleen de volume meter werkt nog niet. Weer met de Shards en hun iers/amerikaanse bemanning een hapje eten. Via Marion hoorde ik dat Ella verteld was dat haar vader op Instagram gesignaleerd was. Kanaal DistantShoresTV. Grappig.

Zaterdag was de crew weer terug en had grote verhalen en heel veel spierpijn. Helaas werd Sietse van de inspanning een paar dagen ziek met een soort buikloop.
Nadat Mark gearriveerd was op Zondag was het plan om op dinsdag weg te gaan maar Maandag was ook nog een volle klusdag. Nu was de uitgang van de zwart water tank verstopt. Tot 20:30 aan dit gewerkt. Volgende ochtend: nou de WC weer verstopt. Gelukkig in een half uurtje kunnen fixen. Na vier dagen WC onderhoud hoop ik dat het nu voor een tijdje OK is.

De volgende dag maar besloten een dagje later weg te gaan zodat er op dinsdag wat “gewone” bootklusjes konden doen zoals werken aan vallen en het bijbootje. Dat laatste doorstond de test met motor met glans dus we zijn klaar om zo meteen op de Suriname rivier te ankeren. Verder een nieuw apparaat om te testen geïnstalleerd: een nieuw Nemesis data display. Waar moet deze nou weer? Dan maar in de achterhut zodat de schipper de wind en koers vanuit bed kan volgen.

We gaan zo de eerste nacht in en om het eten klaarmaken op de eerste dag te vergemakkelijken kook ik vanavond: rendang van Marion uit de vriezer met rijst. Iedereen eet z’n bakje tot de bodem leeg dus blijkbaar is het nog steeds erg lekker.

concluse