Verhuisbericht

We willen jullie even op de hoogte brengen van onze verhuizing. Sinds vandaag wonen we niet meer in Baie Mahault, maar in Marina Bas-du-Fort in Point-à-Pitre. Dat is de hoofdstad van Guadeloupe, genoemd naar een Nederlandse Peter.

Na toestemming aangevraagd te hebben aan de Direction de la Mer, zijn we vandaag via de oostkant van het eiland gevaren. De eerste uren hoog aan de wind waren voor ons beiden nodig om in te slingeren, we waren behoorlijk ontwend.

Om alvast een voorsprong te nemen zijn we gisteren, 2 mei, de baai al uitgevaren. Eerst natuurlijk de boot opruimen, zonnescherm weg, hangmat weg, bootje weer achterop, alle losse onderdelen binnen weer op zijn plek, alle kasten dicht. Zeilklaar zeg maar.

Vervolgens het anker ophalen. Wat we al een beetje vreesden, de eerste 10 meter zat vol met zeepokken en draadachtige plantjes. Nadat Kees het meeste weggeschrobd had, zette ik de motor in vooruit en gaan. Zou je zeggen. Er zat geen centimeter beweging in de boot. Dus het anker maar weer uit en kijken naar de schroef. Daarvoor moest Kees een stuk onder de boot duiken, maar dat is geen pretje, want de onderkant zit helemaal onder de pokken en die zijn zo scherp dat ze je helemaal open schrapen.

Vervolgens heeft Kees zijn duikset gepakt en is eerst de pokken van de achterkant gaan schrapen om zo een weg te vinden naar de schroef. Die bleek helemaal onder te zitten met pokken, planten en andersoortige oranje slijmbeesten, hij draaide nog wel, maar de vorm is er uit, dus geen grip meer op het water. Als vergelijk, snijden met de bolle kant van een lepel in plaats van met een mes.

Uit de schroef

Nadat de schroef enigszins schoon was konden we gaan. Het ging vooruit, maar we hebben behoorlijk wat weerstand van de nog aanwezige begroeiing.

Aan de buitenkant van de baai zijn we voor anker gegaan bij Port Louis, waar we vandaag vroeg weer zijn vertrokken.

Nu liggen we dus in een haven. Allemaal mensen om ons heen, maar daar waren we wel aan toe. Spelende kinderen op de steiger. En als extra traktatie: een afhaalpizzeria!!!!! Need I say more.

Ik heb dit net gepost als om klokslag 20:00 uur alle toeters en trompetten in de haven worden ingezet. We denken als dank voor al het verzorgend personeel. Een mooi gebaar.

8 Replies to “Verhuisbericht”

  1. Welkom in de wereld. Pizza was welverdiend.
    Ik neem aan dat de pokken en andere gedierten niet eetbaar waren?
    Weten jullie al wanneer jullie naar Curacao kunnen?

    Groeten vanaf Suster Anna, voor anker bij Oosterdijk, Enkhuizen.
    Hanneke en Gerard

  2. Wat een rotklus dat schrobben! Maar fijn dat de schroef het weer redelijk doet!
    Ook wel weer gezellig wat reuring in een haven.
    Nu afwachten waar jullie naartoe kunnen zeilen of op de kant om het onderwaterschip schoon te maken….
    Veel groetjes van Tante

  3. Fijn om weer in de bewoonde wereld te vertoeven. Wellicht is er een mogelijkheid om van jullie ongenode gasten af te komen . Nooit welkom zeker als ze niet eetbaar zijn. We vieren hier 75 jaar bevrijding , zij het onder zeer bijzondere omstandigheden en restricties. Wat zijn jullie plannen , of kun je die nog niet maken ? Geniet intussen van ” La douce France “.

  4. Lieverds wat heerlijk voor jullie dat jullie weer wat reuring om jullie heen hebben. Geniet ervan !
    Wat een wereldwijde virus al niet kan veroorzaken intens treurig toch !
    Jullie droomreis valt gedeeltelijk in het water oftewel duurt langer dan jullie dachten.
    Heel veel succes met het vervolg !
    Heel veel liefs Pa en Ma ❤️💋💋💋

    1. Haha, leuke woordspeling, de reis ligt sowieso in het water🤣. Maar goed, het is nog stééds geen drama zolang we allemaal gezond zijn!

  5. Prettig om weer eens even aan een steiger te liggen na al die tijd, denk ik. En wat reuring om je heen.
    De ankerbak zal intussen niet zo lekker ruiken met al die beestjes aan de ketting.
    Is het al gelukt om duikers aan het werk te krijgen aan het OWS en schroef?
    Sterkte met alles! … en onderhand wel blijven genieten 🙂

Comments are closed.