Record gevestigd en toch een traantje wegpinken

Vandaag vliegt André naar huis. Weer een dubbel gevoel, aan de ene kant gaan we hem missen, aan de andere kant zijn we blij dat Loek zijn vader weer terug krijgt en Leo haar mannetje. En dat ze dan eindelijk de cadeau’s onder de boom weg kunnen halen☺️.

Maar we hebben enorm van zijn gezelschap, aanwezigheid en hulp genoten. Daarbij heeft hij het RECORD: langste gast ooit op Merrimac: twee maanden (eigenlijk denk ik dat het langste gast bij ons ever is, ik kan me niet goed herinneren hoelang Connie nog bij ons in Leiden heeft gewoond). Aan de andere kant voelt het meer of we er een gezinslid bij hebben.

Ik denk dat het feit dat André heel rustig blijft en veel geduld heeft in zijn voordeel heeft gewerkt, daardoor kon hij het zolang vol houden bij ons. Allerlei klussen, lang niet altijd prettig om te doen, onder niet altijd ideale omstandigheden, werden zonder een zucht of een steun gedaan. Net zolang water scheppen tot het perfect droog was. Gevloek van Kees aanhoren en van zich af laten glijden.

André kon tijden lang rustig voor zich uit kijken, terwijl de anderen zaten te lezen. “Ik ben aan het nadenken” was het antwoord als we vroegen of hij zich niet verveelde, of misschien een boekje wilde. Het boekje over Suriname is volgens mij het enige epistel wat hij op papier heeft gelezen, verder was het nieuws en Whatsapp op de telefoon.

Splitsen en vissen kon hij als de beste, dus we gaan nog veel plezier beleven aan zijn creaties. De vangst en verwerking van de eerste tonijn zullen we nooit vergeten.

Ook het maken van selfies is iets wat ik van hem geleerd heb en nu misschien vaker ga doen, om toch maar een beter log te hebben.

In ieder geval hebben we genoeg herinneringen en running gags om voorlopig vooruit te kunnen

Kees en ik brengen hem nu naar het vliegveld. Aangezien ik goed ben in tranen laten bij soorten van afscheid heb ik hem al voorbereid dat het kan zijn dat ik een traantje ga wegpinken op het vliegveld. Daar werd ik de hele week aan herinnerd “Ga je straks huilen als ik weg ga?” Haha, dat zit nou eenmaal in mij, is niets persoonlijks.

André, het waren twee fantastische maanden, je past naadloos in ons leven aan boord. Kom gerust nog eens meevaren, maar neem Loek en Leo dan wel mee!

2 november 2019: aanvang reis vanaf Schiphol

28 december 2019: vertrek André vanaf Suriname.